இட ஒதுக்கீடு சில யோசனைகள் - மறுபதிவு.
***Template மாற்றும் போது, fontsம் மாறியதால் இது வெறும் junkஆக தெரிகிறது என நன்பர்கள் கூறினார்கள். ஆதனால் மறுபடியும் fonts மாற்றி வலையேற்றுகிறேன்.***
IIT, IIM , இந்திய அரசின் புதிய இட ஒதுக்கீடு திட்டங்கள் காரசாராமாய் விவாதிக்கப்படும் இவ்வேளையில் என் மனதிற்கு பட்ட சில விஷயங்களை சொல்லவே இந்த பதிவு
தா.சாதி = தாழ்ந்ததாக கூறப்படும் சாதி
மே.சாதி = மேலானதாக கூறப்படும் சாதி
ஏன்?
ஆண்டாடு காலாமாய் கட்டம் கட்டி வாய்ப்புகள் மறுக்கப்பட்ட மக்கள் மற்றவர்களுடன் சரி சமமாய் - 'திறமை' போட்டியில் மோத வேண்டும் என்றால் அவர்களுக்கு சில குடுதல் கவணிப்பு கொடுத்தாக வேண்டும். சீக்காளி பிள்ளைகள் மீது அதிக கவனம் செலுத்துவது போல. இது யாரும் மறுக்க முடியாத தேவை. என்ன செய்வது, இந்தியாவில் இந்த நிலை சாதிய பாகுபாட்டால் எற்பட்டதாயிற்றே. இதை சரி செய்யும் வேளையில் திறமை உள்ள மே.சாதியினர் வாய்ப்பு மறுக்கபடலாம் (படுவார்கள்). தாத்தா கொள்ளு தாத்தா காலதில் நடந்த தவறுகளுக்கெல்லாம் தாம் தண்டிக்கபடுவதாய் உணர்வார்கள். தனிப்பட்ட முறையில் மிகவும் காயப்படுத்தகூடிய ஒரு நிகழ்வு. ஆனால் சமுதாய அளவில் இதை தவிர வேறு வழியில்லை என்பதை உணரவேண்டும். 50-60 வருடங்களாய் மே.சாதியினர் அனுபவித்து வரும் இந்த வாய்ப்பு மறுத்தல் பல நூற்றாண்டுகளை தா.சாதியினர் அனுபவித்து வந்ததற்கு முன் ஒன்றுமில்லை என அறிய வேண்டும்.
இட ஒதுக்கீட்டு என்ன செய்தது?
இன்று ஒரளவிற்க்கு தா.சாதியினர் படித்தவர்களாகவும், பெரிய பதவிகள் வகிப்பவராகவும் இருப்பதற்கு காரணம் இட ஒதுக்கீட்டே என்றால் அது மிகையல்ல. ஆயினும் 60 வருட ஒதுக்கீட்டீனால் ஏற்பட்டிருக்க வேண்டிய மாற்றத்திற்கு முன் நிஜம் மிக சிறியது. இதற்கான முக்கிய காரணங்கள்
1.சீக்காளி நிலையில் இருந்து மீண்டபின்னும் பலர் அந்நிளைக்கே உரித்தான சத்துக்களை இன்னமும் உரிந்த்துக் கொண்டு இருப்பது. இதனால் மற்ற உன்மையான சீக்காளி குழந்தைகள் இன்னமும் அதே நிலையின் உள்ளனர்.
2.மே.சாதியினர் போல இவர்கள் தமக்குள் ஒரு பலமான 'working network' ஏற்படுத்திக் கொள்ளாதது. ஏனியில் ஏறிய ஒருவர் இன்னொருத்தருக்கு அதை காட்டி கொடுக்காமல் இருப்பது
3.அரசியில், வோட்டு வங்கி, வாய்ப்பு பறிக்கப்பட்ட மே.சாதியினர் ஏற்படுத்தும் தடைகள்
இனி...
ஒதுக்கீடு என்பதே இல்லாமல் போகட்டும், திறமை உள்ளவர்கள் நிலைக்கட்டும் என கூறும் அளவிற்கு இந்தியா இன்னும் முன்னேறவில்லை.
அரசு இன்னும் எத்தனை நாள் இடஒதுக்கீடு தேவை என ஒரு Target வைத்திக்கொள்ள வேண்டும். அதை எப்படி அளப்பது (தா.சாதியின் முன்னேற்ற விகிததில்?) எனவும் கருத்தொற்றுமை காணப்பட வேண்டும். அதற்குபின் சாதி ரீதியான ஒதுக்கீடு முற்றிலும் அகற்றப் பட்டு எல்லாருக்கும் ஒரே மாதிரியான வாய்ப்புகள் வழங்க ஆவன செய்யவேண்டும் (பொருளாதாரம், கிராம/நகர்புற வித்தியாசங்கள் உட்பட )
அதுவரை சின்ன சின்ன மாற்றங்கள் இடஒதுகீட்டு முறையில் கொண்டு வரப்படவேண்டும். எனக்கு தோன்றியவை இவை
1.ஒதுக்கீடு முறையின் மூலம் பலனடைந்த இரண்டாம், மூன்றாம் தலைமுறையினர் - அவர்கள் பொருளதார வசதியை வைத்து Re-classify செய்யவேண்டும். இது மே.சாதியினரையும் சாந்தபடுத்தும். தா.சாதியினர் தம்மிடையே 'working network' ஏற்படுத்த உதவும்.
2.அதேபோல் மே.சாதியினருள் பொருளாதாரத்தில் பின் தங்கியவர்களையும் Re-classify செய்ய வேண்டும். இல்லையேல் தராசில் ஒரு பக்கம் ஏறுவதும் மறுபக்கம் இறங்குவதும் போல வருங்காலம் முழுதும் நாம் ஒதுக்கீடு முறையை பயன்படுத்த வேண்டியது தான்.
3.வேலை வாய்ப்புகளில் ஒதுக்கீட்டு அளவை படிப்படியாய் குறைத்து, கல்வி நிறுவனங்களில் அதிகரித்தல். இதன் மூலம் 'திறமையான தா.சாதியினரை உருவாக்குவது' என்ற உன்மையான நோக்கம் நிறைவேறும்.
4.அரசின் இந்த உயரிய குறிக்கோளுக்கு உதவும் தனியார் நிறுவனங்களை அங்கிகரித்தல். உதவுவது என்றால் வேலை கொடுப்பது மட்டுமல்ல...முன்னர் குறிப்பிட்டது போல் தா.சாதியினருக்கு கல்வி கற்க ஏற்பாடு செய்தல், ஸ்காலர்ஷிப் தருதல் போன்றவைகூட. இவ்வகை உதவிகள் கூட வேலை கொடுப்பது என்றில்லாமல், வேலை வாய்ப்பை வெல்ல தாயார் படுத்துதல் என்று இருத்தல் நலம்.
இவை என் தனிப்பட்ட கருத்துக்களே.
மூக்குக்கண்ணாடி
இந்த உலகத்தை என்னோட கண்ணாடி வழியா பார்க்க வாங்க. சில சமயம் கூளிங் கிளாஸ், சில சமயம் ரீடிங் கிளாஸ், சில நேரம்
தாத்தவோட
சோடாபுட்டி, சில நேரம் திருவிழா ப்ளாஸ்டிக் கண்ணாடின்னு ஒரு கலவையான பதிவு
கண்ணாடிக்கு பின்னாடி
பிறந்து வளர்ந்தது சென்னை. 2 வருடம் ஹைதராபாதில் மாட்லாடி'விட்டு இப்போழுது அமெரிக்காவில்...
சாப்ட்வேர்- தொழில். சினிமா,
புத்தகம்,எழுத்து - ஆர்வம்
இன்னும் தெரியனுமா?